Aankondiging: workshop close reading met de schrijver
Juli 2023: een workshop close reading aan de hand van Ramkoers. Bij de schrijver thuis, die ook nog eens lekker zal koken.
Martin de Haan
Juli 2023: een workshop close reading aan de hand van Ramkoers. Bij de schrijver thuis, die ook nog eens lekker zal koken.
Een even onverwachte als enthousiaste brief over Ramkoers van Nijhoffprijswinnaar en Poesjkin/Poetin-medailleweigeraar Hans Boland.
Jasper rijdt heel Frankrijk door. Het tweede deel van de route, van Autun naar Vielha, kan nauwkeurig in kaart worden gebracht. Bij dezen.
Ongepubliceerd fragment uit Ramkoers. Een al dan niet geslaagde poging om iets moeilijks luchtig samen te vatten.
Fragment uit Ramkoers. De hoofdpersoon, fotograaf Jasper van den Berg, komt door de Franse stad Vichy (‘Veni, vidi, Vichy’). Pétain? Poetin? Putain!
Sander Becker interviewde me eind mei voor het dagblad Trouw. Hij zette Ramkoers in december uiteindelijk ook in zijn top-drie van 2021.
Boekenpost stelde me in augustus per e-mail tien vragen over Ramkoers, in de rubriek ‘Het debuut’. Les voilà, plus de antwoorden natuurlijk.
Waarom heb ik Ramkoers geschreven? Een poging tot opsomming van de redenen. Ook Wes Anderson komt nog even om de hoek kijken.
De hoofdpersoon van Ramkoers, fotograaf Jasper van den Berg, gaat op bezoek bij een bevriend advocatenstel om hun baby te portretteren.
Een portret van de 18de-eeuwse schrijver die schreef voor het nageslacht, omdat zijn eigen tijd hem niet zou begrijpen.
Jacques de fatalist en zijn meester van Denis Diderot was lange tijd mijn lievelingsroman. Dat is te zien in Ramkoers.
De vaste vertaler van Houellebecq moet in zijn eigen debuutroman toch haast wel een epigoon van diezelfde Houellebecq zijn. Of niet?
Wat kan literatuur nog zijn en doen in het tijdperk van Instagram? Moet ze ‘met de tijd meegaan’, of kan ze ook het voortouw nemen?
‘Het gaat er maar om wat je ziet en wilt laten zien: realisme is niet alleen zwaar overschat, het is ook gewoon een illusie.’
‘Goede romans gaan nergens over, die zijn er gewoon en nemen de lezer een tijdje mee op de vleugels van hun muziek.’